Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/24

12

 4. Nie mam dwóch dusz, abym jednę stracił, a drugą zbawił!
 5. Co mi pomoże, choćbym cały świat zyskał, a duszę stracił!
 6. Wiem że umrę — nie wiem kiedy umrę!
 7. Jakie życie — taka śmierć!
 8. Jeśli duszę zbawię, wszystkom zyskał, jeśli ją stracę, wszystkom stracił!
 9. Raz tylko człowiek rodzi się, i raz tylko umiera, albo źle albo dobrze!
10. Śmierć przychodzi, kiedy się jéj najmniéj spodziewamy!
11. Żyj jakbyś miał codzień umierać, a pracuj, jakbyś miał wiecznie żyć!
12. Kto nie pracuje, ten niewart jeść chleba!
13. Na to jestem stworzony, abym Boga kochał: duszę zbawił!
14. Kto nie ma pokoju w sumieniu, ten nie będzie miał pokoju i w domu.
15. Piekło pełne jest takich, którzy dobrze chcieli a źle czynili.
16. Wielu wezwanych, ale mało wybranych! ciasna droga do nieba, ale szeroka do piekła!
17. Krótkie cierpienie sprawiedliwego, ale radość wieczna — Krótka radość grzesznika, ale męki wieczne!
18. Kto małym grzechem gardzi wpada łatwo w ciężki!