Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/250

Ta strona została przepisana.
238

Weź ją do siebie
Niechaj tam w niebie
W Tobie utonie;
Niechaj w wieczności
Ogniem miłości
Kocha i płonie.

Kocha i płonie
W aniołów gronie,
W przybytku chwały,
Tam gdzie miłości
Hymnem radości,
Gwiazdy zabrzmiały.


Gdzie światy krążą
Duchy się wiążą,
Przy Twoim tronie
Jak ziarnka piasku
W tym morza blasku,
Dusza niech tonie,

Niech więzy rzuci
Do Ciebie wróci,
O wieczny Boże!
Weź ją do siebie
Tam tylko w niebie,
Kochać Cię może.
Amen.

(Z rękopismu)