Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/267

Ta strona została przepisana.
255
TAJEMNICA KRZYŻA.

Błogosławiona każda ta godzina,
Co ci objawia tajemnicę krzyża,
A smutnéj myśli Boga przypomina
I już na ziemi do nieba cię zbliża.

Życie twe pełne żalu i goryczy.
A dusza tęskni łzami przepełniona,
Serce zranione groby tylko liczy,
A na tych grobach twych dzieci imiona.

Wśród tak bolesnych pielgrzymstwa kolei
Nie jednęś krwawą już łzę przepłakała,
I z wszystkich szczęścia ziemskiego nadziei
Nadzieja w Bogu jedna ci została.

Lecz ta ostatnia nigdy cię nie zdradzi,
Jaśniéj zaświeci, gdy życie zciemnieje,
I ta ostatnia tam cię doprowadzi,
Gdzie rana serca chwałą zajaśnieje.

Cierpisz, bo dzisiaj żyjesz na wygnaniu,
I ten dług życia łzami twemi płacisz,
A ćwicząc ducha w cichości, kochaniu,
Niebo pozyskasz, choć ziemię utracisz.