Bóg pierwej oczyścić serce nasze ze wszystkich brudów, aby je poświęcić na miły dla siebie przybytek. W jaki sposób to czyni, do nas to nie należy,- dajmy Mu tylko działać, nie wyrywając się z rąk Jego,- On nam krzywdy nie uczyni, bo On Jest Ojcem naszym!
Dobrym uczniem jest ten, który mistrza swego naśladuje, - dobre dziecko nie odstąpi w bolesnéj chwili ojca swego! Uczniowie Mistrza ukrzyżowanego, dzieci boleści Jego, czyż chcemy się wyrzec godności i powołania naszego? Czyż chcemy żyć sami z sobą w sprzeczności? Chcemy kochać Zbawcę naszego, a nie chcemy Go kochać na Krzyżu; chcemy go kochać na górze Tabor, w jasności i chwale, a nie chcemy Go kochać w poniżeniu i opuszczenia na górze Kalwaryjskiej? - O nie, tak być nie może! On przez Krzyż wszedł do chwały swojéj, a więc i my chcąc się stać uczestnikami chwały Jego i Krzyż Jego podzielać musimy, - Zbawiciel idzie przed nami pewny i bezpieczny przewodnik do nieba - i dał nam na drogę ka-
