Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/369

357

lub odrzucenia jéj. Dał nam Bóg wolność, dając nam wolę; ale my nadużywając woli, nie pojęliśmy wolności. Wolność Synów światłości przemieniliśmy na wolność synów ciemności, i dlatego ta wolność, sprzeniewierzywszy się Bogu, porodziła niewolę i swawolę: niewolę ducha i swawolę ciała. I dla tego, że ciało zostało wolne, duch w niewoli jęczy! Odstąpiwszy duchem od Boga, zbliżyliśmy się ciałem do świata - i świat został Bogiem naszym! Od świata przyjęliśmy nową wiarę, nowe zasady moralności, i te dwie wiary walczą w duszy! Co powie Bóg na to? co powie świat na to? kogo słuchać mamy? Ale niestety! bardziej od świata jak od Boga zawiśli; wiara w świat, bierze przewagę nad wiarą w Boga. W słowach wierzymy, w uczynkach zapieramy się Boga - w słowach Bóg, w uczynkach świat. Jaka wiara nasza, taka i miłość nasza, bo miłość idzie za wiarą. Pokąd wierzyliśmy w Boga, tośmy Boga i ludzi kochali, odkąd wierzymy w świat, świat i siebie kochamy. Odstępstwo od Boga jest odstępstwem od prawdy; gdzie niema Boga, tam niema wiary - gdzie niema wiary, tam niema i miłości - gdzie niema miłości, tam niema Zbawienia.
 O Maryo! Tyś na zmazanie grzechu, bez grzechu poczęta; oto my grzeszne dzieci Twoje