Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/467

455

czystszem pragnieniem wolnej a posłusznéj na ziemi duszy. Chciał tedy Bóg: aby ziemia wydała z siebie w pokucie drugą Ewę, któraby przez cnoty wprost przeciwne grzechom pierwszéj matki stać się mogła środkiem ku zesłaniu Odkupiciela, jako tamta stała się przyczyną gniewu Bożego i kary. Tą drugą Ewą odkupującą była Marya córka ludzka wedle ciała, ale córką Bożą wedle ducha. Wydała Ją ziemia jako rajską latorośl, w którą Bog wszczepił rodzajne drzewo zbawienia, drzewo wiadomości wszelkiéj prawdy, Słowo żywe, Syna Swojego, Zbawiciela świata. Temu najwyższemu a razem najświętszemu powołaniu odpowiedziała Marya całą swoją istotą, począwszy od Niepokalanego swego poczęcia aż do śmierci; bo stała zawsze czystą, wierną, a posłuszną Bogu, tak w duchu jako i w ciele, - i dopełniającą przeznaczenia swojego tak w dziewictwie jak i w cudowném macierzyństwie a również w opiece powierzonego Jéj staraniu Najświętszego Dzieciątka, a późniéj w posłuszeństwie Synowi Swemu, Boską rzecz na świecie sprawującemu. Wreszcie: celowała żarliwością o rozszerzenie chwały Bożéj; a zostawiwszy światu wzór cnót i budujące przykłady, poddała się z ufną uległością wyrokom Bożym w chwili śmierci,