Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/494

Ta strona została przepisana.
482

Niewzruszona opoko wśród prześladowania,
Jaśniejące zwierciadło nabożeństwa,
Doskonały wzorze posłuszeństwa,
Nauczycielu skromności świątobliwego życia,
Piękny kwiecie czystości,
Gorliwy w dopełnieniu powołania Boskiego,
Zwycięzco własnych zmysłów,
Któryś wziętą ze chrztu św. niewinność aż do śmierci zachował,
Którego Aniołowie święci pokazawszy się Ciałem najświętszem nakarmili,
Któryś tylko wejrzeniem na ciebie do nabożeństwa pobudzał,
Któremu Marya Najświętsza dzieciątko Jezus na ręku położyła,
Którego Najświętsza Panna do zakonu powołała,
Któryś nieprzyjaciela dumnego znakiem krzyża świętego zwyciężył,
Któryś godzinę śmierci swojej przepowiedział,
Którego słowa wielkiéj świątobliwości słyną po całym śiecie,
Któryś pokazawszy się widocznie odpędził nieprzyjaciół a zwycięstwo i pokój ojczyźnie twojéj przyniósł,

Święty Stanisławie. Módl się za nami.