do opowiadania, do rozszerzania chwały Twojéj w pośród ludzi i słowem, i przykładem, i cierpieniem; uczyń mnie człowiekiem dobréj woli, to jest Twojéj woli, bo tylko Twoja wola dobrą jest wolą; uczyń mnie człowiekiem żadnéj woli, aby wola Twoja była wolą moją!
Tobie, o Jezu! cześć i pokłon oddaje Józef święty, który został opiekunem Twoim, bo był mężem sprawiedliwym; o Panie! uczyń mnie sprawiedliwym; pozwól, abym przyjął opiekę nad biednym i sierotą, a stanę się przez to opiekunem Twoim, boś Ty wyrzekł: „Coście jednemu z tych najmniejszych uczynili, toście mnie uczynili!”
Tobie, o Jezu! cześć i pokłon oddaje własna matka Twoja, która zostawszy matką, dziewicą być nieprzestała, o daj mi zawsze i wszędzie serce czyste, serce dziewicze, bo tylko w takiem sercu uczynisz przybytek Twój!
Tobie, o Jezu! cześć i pokłon oddają trzéj królowie, mędrcy ze wschodu; o z nimi razem uginam kolana przed żłobkiem Twoim! Daj mi zamiłowanie ubóstwa, daj mi ubóstwo ducha, a bogatszy będę nad wszystkich królów; daj mi mądrość krzyża, a mędrszy będę nad wszystkich mędrców!
Tobie, o Jezu! wół i osioł pokłon oddają; nierozumne zwierzęta poznają Pana swego,
Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/63
Ta strona została uwierzytelniona.
51
