Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/90

78

MODLITWA Św. BERNARDA.

Przed spowiedzią.

 Panie Jezu Chryste, z boleścią serca wyznaję Ci wszelkie grzechy moje i stracone dni życia mego, w których Ciebie obrażałem, a od Ciebie, który jesteś najwyższe dobro, odpadłem i bliźniego do upadku pociągnąłem. Przyjm, Panie, ostatek lat moich z życia mego, a za tych, których źle żyjąc zgubiłem, serce skruszone i upokorzone.
 Dni moje upłynęły i stracone są, bez owocu. Niepodobno mi je zwrócić, lecz niech ja rozpamiętywani w gorzkości duszy mojéj.
 Panie, oto ja przepaść największéj nędzy, wzywam przepaści najwyższego miłosierdzia Twego. Nieubliżaj mi litości Twojéj, i niedopuszczaj, aby wyschło źródło niewyczerpane miłosierdzia Twego względem mnie, boć Ty litujesz się nad każdym, i nic z tego nie znienawidziłeś, coś stworzył, odpuszczając grzechy pokutującym.
 Tak jest, Ty sam, o Panie! odpuszczasz grzechy; zmiłujże się nademną, gdy czas jest łaski i miłosierdzia; a gdy czas jest poprawy, daj mi zasłużyć chwałę błogosławieństwa, aby w dzień ostateczny nie ubił mnie wyrok potępienia.