przegradzane warstewkami piasków. Warstewki wszystkie są bardzo cienkie, o miąższości ułanków milimetra i grupują się w ten sposób, że kilkanaście ciemniejszych naprzemian z jaśniejszemi tworzą wstęgę ciemną, później kilkanaście jaśniejszych z ciemniejszemi tworzą wstęgę jasną.
Iły wstęgowane znane są najlepiej z doliny potoku Junikowskiego i przy spływie tejże doliny z doliną Warty koło Żabikowa, a więc już poza obrębem miasta Poznania. Dalej znane są one przy ujściu Bogdanki do Warty, a więc na cmentarzu przy kościele św. Wojciecha i odtąd ciągną się przez górę Przemysława dalej ku południowi. Wreszcie trzecie występowanie iłów wstęgowanych, to właściwa dolina Bogdanki, gdzie występują na skrzyżowaniu ulicy Wołyńskiej i Podolskiej bezpośrednio na spływających od północy górnych piaskach i odtąd ku południowi wyścielają całą dolinę Bogdanki. Tak jak w dolinie potoku Junikowskiego używają iłów wstęgowanych i w cegielni sołackiej do wyrobu cegieł. Wszystkie więc zawodnione doły sołackie powstały przez wybranie tych iłów. Miąższość iłów wstęgowanych przeszło 10 metrów.
IV. Aluwium. Holocen. Do utworów aluwialnych należą dzisiejsze warstwy napływowe doliny Warty, Cybiny i Bogdanki. Są to piaski wyścielające całą dzisiejszą dolinę zalewową Warty, a więc sięgające do poziomu mniej więcej 60 m n. p. m. to jest tak wysoko, dokąd dochodzi najwyższy stan wody w dobie obecnej. Do tej serji utworów należą także torfy dolin Bogdanki i Cybiny tudzież wapienie bagienne dzisiejsze też w tych dolinach występujące.
O ułożeniu warstw geologicznych dają wyobrażenie zestawienia profilarne w poprzek Warty od miejskiej Spalarni śmieci aż poza Główną tudzież przekrój przez Bogdankę do Winiar przez Sołacz do Jeżyc.
Wszystkie warstwy występują nad sobą normalnie poziomo tylko z pewnemi wahaniami miąższościowemi. Odstępują od tego schematu tylko utwory najmłodsze, mianowicie postglacjalne piaski górne, które schodzą niekiedy znacznie niżej od starszego od nich górnego marglu zwałowego i które wreszcie schodzą do dolin strumieni tworząc piaski dolinowe. Wtedy piaski te mogą występować nawet niżej dolnego marglu zwałowego i spoczywać bezpośrednio na iłach poznańskich.
