Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania205.jpg

styczne ustawodawstwo mieszkaniowe złożyły się na kompleks przeszkód w rozbudowie miasta.
 Po okresie inflacyjnym ujrzało miasto pewien równoważnik strat. Inflacja bowiem pozbawiła tak miasto jak obywatelstwo wielkiej ilości długów. Wprawdzie w większym jeszcze stopniu zmarniały oszczędności obywatelstwa, ale te nie równoważyły w sumach ogólnych zysków tamtych. Placówki ufundowane w latach poprzednich wzmocniły znaczenie przemysłowe i handlowe miasta, nowe warunki polityczne były bez porównania korzystniejsze niż dawniejsze. W podziale dochodów społecznych obserwowano pewne przesunięcie: ludzi zamożnych był zastęp mniejszy, ale rozrost fortun łatwiejszy. Dla gminy oznaczało to ograniczenie kręgu podatników i utrudnienie przedsięwzięć opartych o warstwę średnią, ale zarazem ustalenie szerszych podstaw rozwojowych na przyszłość. Od r. 1924 znać generalnie postęp gospodarczy z każdym rokiem. Wśród miast polskich równej wielkości jest Poznań ośrodkiem przodującym pod względem gospodarczym. Pewne zamącenie stosunków nastąpiło z powodu kryzysu kredytowego, ostrego w r. 1924. i dewaluacji złotego 1925/26. Tymczasem zaczęły powoli napływać oszczędności do instytucyj finansowych. Pozycja finansowa miasta Poznania była zresztą stale bardzo poważna. Bank Miasta Poznania stał się znowu dużą kasą oszczędności. Mimo to położenie kredytowe pozostało trudne, kredyty zagraniczne są rzadkie i uciążliwe, zainteresowanie rynkiem polskim słabe. Bądź co bądź miasto Poznań uzyskało i kredyty zagraniczne i pożyczki wewnętrzne, i na ich podstawie przeprowadziło szereg znacznych prac. W nowych warunkach politycznych mógł Poznań wykorzystać dogodne swe położenie geograficzne i stać się wielkim ośrodkiem ruchu handlowego. Stało się to częściowo w tej drodze, że w r. 1921 ufundowano targi zrazu krajowe, później międzynarodowe. Handel poznański nie zdołał jednak do chwili obecnej w wydatniejszej mierze ogarnąć tej strefy terytorialnej, którą zdobyć musi, jeżeli miasto ma mieć zapewniony w przyszłości rozwój podobny do obecnego, t. j. zachodniej części b. Królestwa Polskiego. Niedostatecznie korzystną w tym względzie była komunikacja. Brak magistrali kolejowej z Poznania do Warszawy przez Strzałków i kolei dojazdowych do tej magistrali na terenie b. Kongresówki stanowił niemałą przeszkodę. Komunikację magistralną stwarza się powoli. Uzyskał Poznań nowe połączenie ze Śląskiem przez ziemie polskie. Obecnie buduje się drogi komunikacyjne południowo-północne bardziej centralnie położone, a ważne dla przyszłości Poznania. Położenie na peryferji państwa ciążyło zawsze i ciążyć będzie bądź co bądź nadal na rozwoju Poznania, chociaż granica zachodnia jest, stanowczo o wiele, wiele