w bibliotece ces. Wilhelma (dzisiejszej Uniwersyteckiej), a dzieła treści źródłowej w archiwum państwowem. W tej drodze rzeczywisty inwentarz w bibljotece zyskał charakter aktualny. Nie był on takim jednak w istocie, ponieważ nie segregowano przedawnionych egzemplarzy z dziedzin objętych programem nabytków. Depozyt w bibljotece ces. Wilhelma nie był tamże prawie używany, wrócił jednakże za czasów polskich znacznie zdekompletowany.
Tymczasem powiększono w dalszej mierze budżet rzeczowy bibljoteki (od r. 1906: 2.500 mk), i zbiory wzrastały żwawo, Do końca r. 1918/19 zinwentaryzowano ogółem 21.196 dzieł. Bibljoteka Radziecka stała się zbiorem bardzo znacznym, prawdziwie wielką bibljoteką administracyjną. Przy odnowieniu Starego Ratusza stworzono dla niej piękne pomieszczenie utrzymane wewnątrz w stylu pompejańskim. Pomieszczenie to jednak jest na bibljotekę tych rozmiarów za małe.
Polski zarząd miasta przejął bibljotekę całkowicie niemiecką. Bo dzieła polskie — jak powiedziano — były zdeponowane gdzieindziej. Narzucał się obowiązek stworzenia polskiego księgozbioru administracyjnego. W praktyce jednakże literatura dotycząca spraw administracji miejskiej na terytorjum prawa niemieckiego składała się nadal w znacznej mierze z prac niemieckich. To też
Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania390.jpg
Ta strona została przepisana.
