Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania395.jpg

nych zamieniony na kwartalnik. Redakcja „Kroniki“ spoczywa od założenia w ręku dyrektora Zygmunta Zaleskiego. Fundując pismo to zmierzały czynniki miejskie do rozbudzenia zainteresowania dla minionych i bieżących spraw miejskich u obywatelstwa, które właśnie w czasach obecnych stosunkowo mało związane jest z tradycją miejscową. Plan ten był ze wszech miar oryginalnym w życiu miejskiem. Jak dalece zyskał on uznanie wynika stąd, że w ciągu kilku lat od założenia „Kroniki“ powstało kilka czasopism miejskich tego rodzaju w Polsce, niekiedy z zachowaniem tytułu „Kronika“. Na terenie miasta Poznania znalazły tendencje „Kroniki“ żywy oddźwięk. Skupił się w około niej znaczny jak na stosunki poznańskie zastęp współpracowników tudzież miłośników miasta. „Kronika“ stworzyła i wywołała szerokie zainteresowanie się przeszłością i teraźniejszością miasta, pchnęła badania w tym kierunku i wytworzyła efektywnie atmosferę, z której wyszło rozległe zajmowanie się sprawami miejskiemi obserwowane np. w prasie poznańskiej. Na pierwszy czas przeważają prace o przeszłości miasta Poznania, i to z historji politycznej starszej i nowszej, gospodarczej, kościelnej, z dziejów sztuki, ruchu umysłowego, prawa miejskiego. Z biegiem czasu przechyli się ciężar pracy na zagadnienia bieżące, wśród których zgromadzone są już rozprawy urbanistyczne, statystyczne, prawnicze oraz relacje z życia współczesnego. Oświetlenie historji miasta ze strony polskiej było potrzeba tak nagłą, że tej pracy szczególną poświęcano uwagę. Zebrało się już sześć roczników czasopisma na wysokim postawionego poziomie, które objęły dużą część dziejów miasta, wiele światła rzuciły na przeszłość Poznania i w bieżących sprawach kulturalnych ważne zawarły słowa. Cała akcja wszczęta przez założenie Towarzystwa Miłośników miasta tudzież ufundowanie „Kroniki”, okazała się ponad wszelką wątpliwość w niemałej mierze owocną.
 Przy „Kronice“ łączyły się potem sporadyczne wydawnictwa specjalne. Dla prac większych rozmiarów stworzono cykl wydawniczy pod nazwą „Bibljoteka Kroniki Miasta Poznania“. w której ukazały się trzy prace Zygmunta Zaleskiego, a mianowicie „Rzeźnia miejska i Targowica Zwierzęca w Poznaniu”, (1925), „Nazwy ulic w Poznaniu“ (1927) i „Walka z pożarami w Poznaniu“ (1928). W bibljotece tej zestawi się z biegiem czasu kompleks monografij z nowoczesnego życia samorządu miasta Poznania. Poza bibljoteką tą wyszły z działu wydawniczego Magistratu niektóre wydawnictwa odrębnych typów. W r. 1926 wydano „Zbiór Statutów Miejskich“ Zygmunta Zaleskiego, encyklopedję prawa lokalnego obowiązującego obecnie, dalej „Praktyczny Przewodnik po Poznaniu“ (1927), pierwszy nowoczesny przewodnik orjentacyjny, następnie kolorowy „Plan stoł. m. Poznania“ w obecnych granicach (1927) i — łącznie z Targami Poznańskiemi — ładny „Album m. Poznania“, rotograwurowy, Przy współpracy miejskiego działu wydawniczego wyszła książka Marji Wicherkiewiczowej „Ry-