Ta strona została skorygowana.
4. Wobec rosnącego ruchu na ul. Tama Garbarska kasuje się skrzyżowanie z nią w jednym poziomie bocznicy kolejowej do t. zw. Przeładowni z tem, że pójdzie ona w przyszłości po wiadukcie nad ul. Tama Garbarska obok torów głównych.
5. Z rozwojem północno-wschodnich dzielnic miasta staje się ciasny gmach dworca na stacji Tama Garbarska; dzisiejszy projekt przewiduje więc jego znaczne rozszerzenie. To samo dotyczy sieci torów stacyjnych.
Prace przy urzeczywistnieniu tego projektu wznowiono za rządów polskich przez budowę wiaduktu na ul. Zawady w r. 1927/28.
Prace przy urzeczywistnieniu tego projektu wznowiono za rządów polskich przez budowę wiaduktu na ul. Zawady w r. 1927/28.
Budowa wiaduktu nad ul. Zawady.
Budowa wiaduktu została przyspieszona z tego powodu, że kwestia połączenia nowo przyłączonej do miasta gminy Główna stałą linją tramwajową stawała się palącą; nie można było tego dokonać w warunkach poprzednich, kiedy tory kolejowe leżały w jednym poziomie z ul. Zawady. Z inicjatywy więc Magistratu m. Poznania i kosztem gminy rozpoczęła Dyrekcja Kolei Państwowych w Poznaniu budowę wiaduktu w roku 1927. Suma przekazana przez Magistrat na ten cel ok. 300 000 zł ma być zaliczona na poczet udziału miasta w kosztach przebudowy torów. System budowy (projekt śp. inż. Drosio): czteroprzęsłowa żelbetowa belka ciągła
