słupów obetonowano tworząc bloki betonowe, szczelnie otoczone gruntem, a końce słupów w górnej części przyciągnięto kotwami do zabitych poprzednio po drugiej stronie torowiska grup pali. W ten sposób parcie ziemi przenosiło się na słupy, mające na dole oparcie gruntu, przyczem ciśnienie na grunt nie przekraczało 1½ klgr na 1 cm². Po ustawieniu słupów wykonano roboty ziemne i w miarę ich pogłębiania usuwano zbywający materiał, drugą ściankę drewnianą pierwotnego wykopu. W ten sposób doprowadzono wykopy pod fundamenty do poziomu wody gruntowej. Przy dalszem ich pogłębieniu parcie dolnych końców słupów żelaznych przenosiło się na ogrodzenie szpuntpalowe, które w tych miejscach otrzymywało specjalne silne usztywnienie. Mimo przyjętych wszelkich środków ostrożności, obserwowano osiadanie nasypu kolejowego, miejscami nawet znaczne. Przez cały czas trzymania nasypu kolejowego na ściankach oporowych ruch odbywał się z zmniejszoną szybkością.
b) Most na Cybinie. Wobec niskich kosztów fundowania, trzymając się zasady racjonalnego podziału mostu na przęsłach, że koszta ustroju niosącego na przęśle powinny się równać kosztom budowy filara, przyjęto podział na trzy przęsła. Ustrój niosący mostu przedstawia się jako belka żela-
Strona:KsiegaPamiatkowaMiastaPoznania676.jpg
Ta strona została skorygowana.
