zna kratowa, wolno wsparta o rozpiętości 23,70 mtr.
Jedynem w projekcie, co zasługuje na uwagę jest typ przyczółka. Różni się on od powszechnie używanych tem, że ścianki boczne utrzymujące nasyp kolejowy są wpięte w piersiach przyczółka. Dla uniknięcia nadmiernie silnego uzbrojenia, ścianki te wiążą się wzajemnie w odległości 5,0 mtr. od czołowej ściany przyczółka ścianą pionową poprzeczną. Na poziomie 56,20 daje się płytę na całej szerokości przyczółka, która łącznie z pierwszą przyczółką i ścianami podłużnemi tworzy skrzynkę, mającą za zadanie przez jej wypełnienie ziemią odciążenia gruntu pod przednią krawędzią stopy fundamentowej przyczółka. Płyta pozioma stanowiąca dno tej skrzyni, ma jeszcze to zadanie, że zmniejsza parcie nasypu na przyczółek. W normalnych warunkach budowy przy znacznej wysokości przyczółka, a więc i w znacznej długości jego skrzydeł, zastosowanie tego typu mogło dawać wątpliwe korzyści, ze względu na koszta. Tu jednak decydującem było w wyborze typu przyczółka zmniejszenie stopy fundamentowej, a przez to i zmniejszenie długości kosztownej i niebezpiecznej prowizorycznej ścianki oporowej dla utrzymania nasypu kolejowego. Charakterystycznym w procesie budowy jest znowu sposób odwodnienia wykopów pod fundamenty opór mostowych. Na poziomie dna rzeki zalega nieokreślonej
