Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/189

Ta strona została przepisana.

połowę, włożyć do tego smaku, i gotować do miękkości, dokładając pod koniec oczyszczonych i pokrajanych pieczarek. Na wydaniu rozbić 3 żółtka z łyżką słodkiej śmietanki, wlać mieszając do potrawki, ogrzać, lecz nie zagotowywać.
Na wydaniu trzeba przykryć rondel papierem, masłem wysmarowanym, dla zachowania białości w kurczętach.

20. Gęś pieczona z jabłkami i podlewą, po litewsku.
Proporcja: 1 gęś, soli, ½ łyżki kminu, 2 cebule, kilkanaście jabłek drobnych i z 10 wielkich, 1 łyżka mąki.

Odjąć z karmnej gęsi smalec zbyteczny, wytrzeć ją solą i kminem, wewnątrz i zewnątrz, nadziać drobnemi, winnemi jabłkami i piec na brytfannie, podsypawszy wprzód garść krajanej cebuli, i podlewając z początku buljonem, a potem ciągle własnym jej sosem. Na wydaniu obłożyć upieczonemi osobno jabłkami, włożyć i te, które były wewnątrz, sos zaprawić łyżką mąki, zagotować mocno, i oblać gęś; resztę dać w sosjerce.
Tęż samą gęś zamiast jabłkami można nadziać czerwoną, utuszoną kapustą, dla odmiany.

21. Gęś z kapustą kwaśną.
Proporcja: 1 gęś, soli, 1½ kwarty kapusty, ⅔ f. słoniny, 2—3 cebule, pieprzu. 1 szklanka buljonu.

Utuszyć kwaśną kapustę ze słoniną i dodaniem upieczonej cebuli. Wyjąć z gęsi kości, rozcinając ją przez grzbiet, posolić, popieprzyć, nadziać kapustą, zaszyć, obłożyć słoniną i upiec w piecu. Na wydaniu zalać sosem klarowanym, złożonym z buljonu i tegoż sosu, który się znalazł z gęsi przy jej pieczeniu.