Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/200

Ta strona została przepisana.
16. Głuszec.
Proporcja: 1 głuszec, ocet z korzeniami, soli, ⅓ f. słoniny, 2 łyż. masła, 4—5 łyżek śmietany.

Głuszca koniecznie potrzeba zamarynować na dni kilka w przegotowanym z korzeniami occie. Naszpikować go potem grubo krajaną słoniną i piec na brytfannie, polewając własnym sosem i masłem. Przewracać często, i polewać głuszcza z dodaniem kilku łyżek kwaśnej śmietany; jak się wysadzi, zalać tym sosem na wydaniu.
Chcąc mieć głuszca na zimno, nie trzeba dodawać śmietany do sosu.

Dla kruchości, zamiast marynowania, zakopać głuszca do ziemi ogrodowej, dość głęboko, na dwie lub trzy doby.


ROZDZIAŁ SIÓDMY.
RYBY ROZMAITE.

Ogólne uwagi o przyrządzaniu ryb.

Trzeba zwracać szczególną uwagę w wybieraniu ryb na to, aby były żywe, albo, jeżeli śnięte, to zupełnie świeże: wtenczas tylko będą smaczne i zdrowe. Poznaje się świeżość ryb po skrzelach i szczękach, jeżeli czerwone, ryby są świeże, jeżeli ciemne lub bladawe, nie są dobre, a także po wypukłości oczu.
Jeżeli ryby są zamrożone, poznaje się ich świeżość po białości skóry — ciemne są nieświeże.
Solić wszystkie ryby należy prażoną solą, wtenczas będą łupkie i jędrne.
Jeżeli potrzebujemy mieć rybę całą na majonez lub na gorąco, to należy ją kłaść do zimnego smaku z włoszczyzny i korzeni i gotować na małym ogniu w podłużnej wanience z durszlakiem. Ryba w kawałkach gotuje się na