Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/207

Ta strona została przepisana.

mocno zagotować, przecedzić, włożyć w to rybę i podtuszyć na wydaniu.

10. Szczupak faszerowany, z pieca.
Proporcja: 4—5 f. szczupaka, soli, 2 łyżki masła, 1 cebula, zielonej pietr., 5—6 sardelów, 1 jaje, trochę cytryn. skórki, ½ bułki franc., ½ szkl. mleka, trochę kwiatu muszkatołowego, pieprzu szczypta, 1. szkl. śmietany.

Oskrobanego szczupaka rozpłatać przez brzuch, wyjąć mięso z ośćmi, zostawiając go cokolwiek przy skórze, która nie powinna być nadwerężona; głowa i ogon zostać powinny całe. Wyjąć ości z mięsa, posolić, posiekać drobno z upieczoną cebulą, zieloną pietruszką, kilku oczyszczonemi sardelami i skórką cytrynową, dodać rozmoczoną w mleku i wyciśniętą bułkę lub sucharka, zmieszać wszystko z łyżką masła, 1 jajem, odrobiną kwiatu muszkatołowego, pieprzem i solą, i utłuc w moździerzu. Tym farszem napełnić lekko szczupaka i zaszyć na brzuchu. Wysmarować masłem brytfannę, obłożyć szczupaka z boku kijkami, umocować je szpagatem, położyć na brytfannę, a polawszy nieco masłem i śmietaną, w piec wstawić, powtarzając w czasie pieczenia polewanie kilka razy. Upiekłszy na rumiano, wyjąć ostrożnie na pół misek, odjąć nici i patyczki, polać szczupaka sosem z brytfanny, posypać skórką cytrynową, pokrajaną w paski.

11. Szczupak pieczony w słoninie.
Proporcja: 4—5 f. szczupaka, soli, ½ f. słoniny, 2 cebule, 2 march., 1 pietruszka, 1 kieliszek wina.

Oskrobanego i oczyszczonego szczupaka osolić na parę godzin. Wyłożyć brytfannę słoniną pokrajaną w plastry, oraz cebulą, marchwią i pietruszką; położyć na to szczupaka, zakryć go słoniną (można trochę skropić winem) i wstawić do gorącego pieca.