Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/268

Ta strona została przepisana.

Formę pasztetową obłożyć szczelnie pasami słoniny, napełnić farszem i ugotować na parze lub upiec w piecu. Gotuje się trzy godziny, a po wybraniu z rądla formy, ochładza się ją kilkanaście minut przed wyrzuceniem na półmisek i używa się go po ostudzeniu do śniadań lub kolacji z zimnym sosem musztardowym. Można ten sam pasztet wydać na gorąco do sosu mocnego buljonowego z kaparami, cytryną i maderą, a półmisek ubrać rantem z ciasta francuskiego, lub pasztecikami z tegoż ciasta.

11. Zając na zimno w galarecie.
Proporcja: 1 główka i 4 nóżki cielęce, soli, 20 z. pieprzu ang., 3—4 liści bobk., 1—2 march., 1 pietr., 1—2 cebul, 1 por, 1 seler., ½—1 szkl. octu, ½ cytryny, 2 białka, 1 zając, 1 łyżka masła.
Do sosu: 4—5 żółtek, 2 łyż. śmietany, 2—3 kawał. cukru, 2—3 łyż. octu, ½ szkl. oliwy.

Kilka nóżek cielęcych, główkę, trochę włoszczyzny i soli, wygotować to na galaretę, przecedzić, zdjąć tłustość, dodać trochę cytryny, octu, parę białek od jaj, zagotować, a po sklarowaniu odcedzić i zalać tem upieczonego zająca, w kawałki pokrajanego i ułożonego w formie blaszanej, rantowej. Skoro się wyłoży nai półmisek, zalewa się na środku następującym sosem: kilka roztartych twardo ugotowanych żółtek zmieszać z dwiema łyżkami śmietany, dołożyć trochę cukru, octu, oliwy, przetrzeć przez sito, i sos gotowy.
W braku rantowej formy, można zająca zgrabnie naokoło półmiska ułożyć, ubrać posiekaną galaretą, a sos wlać do środka.

12. Pieczeń z jelenia lub sarny na święcone, na zimno.
Proporcja: pieczeń sarnia lub jelenia, soli garść, pieprzu ang., szczpta goździk., 2 garści jałowca, 1 garść liści bobk., octu