Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/317

do pieca, aby się mocno zagrzało, poczem wydać gorące na stół.

35. Legumina piankowa, nic-po-niem zwana.

 Proporcja: 3 kwarty mleka, 10 białek, 10 żółtek, ¾ szkl. cukru, trochę wanilii lub cynamonu.

 Ubić mocno pianę z 10 białek, zagotować 3 kwarty mleka, spuszczać łyżką pianę, przykryć pokrywą i gotować kilka minut. Wylać na sito, rozbić pozostałe żółtka z miałkim cukrem do białości, rozprowadzić ostudzonem mlekiem, wsypać cynamonu lub wanilji i ogrzewać na ogniu do zgęstnienia. Ułożyć odcedzoną pianę na półmisku, zalać mlecznym sosem, osypać cukrem i cynamonem, wstawić do miernie napalonego pieca na kwadrans.
 Proporcja na 10 osób.

36. Legumina sagowa powlekana pianą.

 Proporcja: ½ f. sago, ½ butelki lekkiego białego wina, 1 szkl. cukru, 1 szkl. konfitur, 6—7 białek. Do tego rant z ciasta.

 Ugotować do połowy pół funta sago, zalawszy garncem wrzącej wody, przecedzić, wlać pół butelki wina, zasłodzić cukrem, i wysadzić do gęstości. Upiec rant na półmisku z jakiegokolwiek ciasta, położyć rząd sago, rząd konfitur, znowu sago, przykryć ubitą z kilku białek pianą z cukrem, i zapiec.
 Na wydaniu ubrać konfiturami.

37. Sago na zimno.

 Proporcja: ½ kwarty sago, ½ butelki lekkiego, białego wina, ½ f. cukru, 1 cytr. Można dodać 1 kieliszek rumu i 4 pomarańcze.

 Do garnca wrzącej wody wsypać pól kwarty sago, wymieszać i gotować do przezroczystości. Zlać wodę, nalać pół butelki wina, wycisnąć sok z cytryny, włożyć pół funta cukru otartego o wierzch cytryny, z której się