Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/527

Ta strona została przepisana.

czy gotowy następującym sposobem: mieć przygotowaną zimną wodę z lodem, maczać w nią palce, chwycić gotujcącego się syropu i znowu włożyć do zimnej wody; próbować w zębach, jeżeli kruchy i łatwo pęka, nie zostawując śladów i nie lgnąc, odstawić natychmiast i maczać cząstki pomarańczy lub winogrona; biorąc je zgrabnie szczypczykami tak, aby nie pękały i nie puściły soku, i układać na blachę lub półmisek, wysmarowane topionem masłem lub oliwą i wytarte płótnem, aby tłustości nie było.

17. Nuga waniliowa.
Proporcja: ½ f. orzechów włoskich lub laskowych grubo utłuczonych i podsuszonych do kruchości w piecu, ½ f. migdałów słodkich, oparzonych, pokrajanych i wysusznych też, ¼ f. pistacji oparzonych, wzdłuż pokrajanych (lecz niepodsuszonych), ¾ f. cukru, ½ f. miodu, 15 białek, trochę wanilji.

Sposób robienia: wziąć trzy ćwierci funta cukru, porąbać na drobne kawałeczki, wsypać do rondelka, zalać wodą, aby objęła, postawić na dużym ogniu i gotować do słabego karmelu. Zagotować pół funta miodu, wlać do wrzącego cukru, dobrze wymieszać i odstawić, aby trochę przestygło. Ubić doskonałą pianę z 15-tu białek w dużym rondlu, i bijąc wlewać jak niteczką gorący cukier z miodem, postawić na lekki ogień i mieszać ciągle drewnianą łopatką, aby do dna i brzegów nie przystawało; wsypać trochę ususzonej i miałko stłuczonej wanilji, mieszając to wszystko przez dwie godziny, póki nie zacznie gęstnieć i nie zmniejszy się tej masy do połowy. Wtenczas zacząć próbować, odrobinę tej masy na szypułce z drzewa wkładając do zimnej wody, a skoro będzie tak giętką, jak surowe, drożdżowe ciasto, wtenczas wsypać wszystkie ingrediencje, mieszając ciągle, poczem kłaść gorącą masę na opłatek, nakryć drugim i położyć w suchem miejscu. Potem krajać na kawałki.