słoików, zakorkować lub mocno obwiązać pęcherzem, żeby nie wytchło.
Jeżeli będzie za gęsto, dodać octu w proporcją.
Kwarta miodu patoki, kwarta gorczycy białej utłuczonej na mąkę.
Przegotować ocet z pieprzem angielskim i liściem bobkowym, zalać wrzącym gorczycę w takiej proporcji, aby była dość gęsta kasza. Miód rozgrzać, wlać też do gorczycy, ogrzać na ogniu, odstawić i wybijać mocno, poczem złożyć do słoików; obwiązać pęcherzem i schować w chłodnem, a suchem miejscu.
Chcąc mieć musztardę mocniejszą, trzeba wlać na kwartę musztardy kieliszek soku z chrzanu.
Dwie cebule, 4 starte na proszek i przesiane liście bobkowe, i główkę czosnku, zalać półkwartą winnego octu, nakryć szczelnie i gotować pół godziny. Przecedzić i zaparzyć tym płynem 4 łuty szarej i 4 łuty żółtej gorczycy. Zmieszać to i wycierać drewnianą łopatką na małym ogniu tak długo, aż masa zgęstnieje i zbieleje. Wlać do tego gęstego ulepu z 8 lub 10 łutów cukru, wymieszać i ostudzone złożyć do słoiczków, zakorkować, zasmolić i chować w piwnicy.
Garncowy garnek kwaśnego mleka ze śmietaną wstawić do letniego pieca, aby się serwatka odłączyła od mleka. Skoro to nastąpi, odcedzić na sito i przełożyć gąszcz do misy, przydając do niej pół funta śweżego masła i dwie łyżki miałko utłuczonej gorczycy. Wytrzeć wszystko dobrze na masę drewnianą łyżką, przełożyć na talerz i trzymać w zimnem miejscu.
