Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/97

Ta strona została przepisana.
57. Bulwa włoska (Topinambour).

Obrać z łuski, ugotować w rozsolonej wodzie, odcedzić i zalać masłem z sucharkiem lub szodowym sosem na wydaniu.

58. Jarzyny na parze w rodzaju legumin.
Proporcja: Po garści każdej z jarzyn, 3—4 sucharków, 1 łyżka cukru, masła ze 3 łyżki, 1 szkl. śmietanki, 4 żółtka.

Utuszyć z masłem każdą z osobna jarzynę, jako to: groszek, kalafjory, marchewkę, zielone fasole, szparagi, galarepę, kapustę brukselską, słowem wszystkie jarzyny, jakie się w jednej porze znajdują. Wysmarować rondel lub formę masłem, osypać tłuczonym sucharkiem, i układać jarzyny, przelewając po trochu co parę rzędów następującym sosem: wziąć szklankę śmietanki, łyżkę cukru, rozbić to mocno z czterema żółtkami, i użyć do zalewania jarzyn. Skoro się forma napełni, jeszcze trochę zalać, przykryć, wstawić do większego rondla, w którym powinno być wrzącej wody na dwa palce, i gotować godzinę. Wydając, wywrócić na półmisek, i zalać masłem podsmażonem z sucharkiem.
NB. Sosu robi się stosownie do ilości jarzyny; służy on tylko do sklejenia, aby wypadła w całku.

59. Szparagi.
Proporcja: 3—4 f. szparagów, 1½—2 łyżek masła, soli i sucharka.

Oskrobać z włókien wzdłuż szparagi, uciąć zbyt długie łodygi, wypłókać w zimnej wodzie, powiązać w pęczki, i gotować w rozsolonej wrzącej wodzie do miękkości. Wyjąć na sito, niech ścieka, poczem wyłożyć na półmisek główkami do środka (odjąwszy nici, któremi były związane), zalać roztopionem masłem z sucharkiem lub szodowym sosem.