traw, których gdzieindziej nie znają. W miarę możności pomieściłam w tej książce odnośne przepisy, gdyż przyjemnie bywa kobiecie zadziwić od czasu do czasu gości i domowników obcą potrawą.
Przypuszczam, że dzięki przyjemności, z jaką książkę niniejszą ułożyłam, zadowolni ona zarówno żydowsko-religijne wymagania, jak i potrzeby czysto kulinarne i dla tego podręcznik ten przyniesie korzyść i znajdzie zaufanie każdej gospodyni.
W drugiem, znacznie powiększonem wydaniu dodałam specjalny rozdział, poświęcony tygodniowi wielkanocnemu (פסח) — Trzecie — otrzymało ulepszenie w postaci wystawnego i gospodarskiego jadło-spisu, czem, przypuszczam, wyrządziłam gospodyniom znaczną przysługę, wyręczając ich w ciągłem myśleniu, co ma być jutro na obiad. Czwarte, piąte i szóste wydanie pomnożonem zostało nowemi receptami. Siódme, ósme i dziewiąte wydanie uwzględniło południowo niemiecką i austryacką kuchnię, co jeszcze bardziej wpłynęło na urozmaicenie książki.
Następne wydania znów uległy znacznym zmianom, które prawdopodobnie życzliwie zostaną przyjęte. Uważałam za stosowne usunąć znane mi z własnego doświadczenia rady i przepisy lekarskie, które pod tytułem: „Apteka domowa“, jako dodatek, dołączone były do książki. Teraz, gdy jedynie wiedza lekarzy jest miarodajną, wszelkie tradycją profanów przekazane sposoby leczenia, muszą być przestarzałe i nie przynosić pożytku. Swobodne, w ten sposób otrzymane miejsce w całym swym rozmiarze zostało zużyte na nowe, cenne i sprawdzone przepisy kucharskie, których ilość w porównaniu z przeszłemi wydaniami przeszło o sto powiększoną została. Następnie gruntownie przerobiłam porządek rozdziałów i układ całej książki, dodałam, dla większej jeszcze praktyczności podręcznika tablicę miar i wag i by ułatwić możliwie odnalezienie przepisu, dołączonym został w końcu książki alfabetyczny skorowidz.
Mimo te ulepszenia i powiększenie rozmiarów książki cena jej pozostała niezmienioną. Mam nadzieję, że w ży-
