tę chcemy podać przed mięsnemi potrawami, nie trzeba używać do niej masła; w innym jednak razie masło jest pożądane. Zupa powinna być zawiesista. Trochę rumu dodaje smaku.
Jagody trzeba czysto przemyć na durszlaku, listki odrzucić i przystawić do ognia z niewielką ilością wody, gdyż same jagody puszczają z siebie dużo soku. Dodatki jak do jabłkowej zupy № 156. Można także gotować ją ze skórką od chleba, co ją czyni gęstszą i mocniejszą. Do wazy wrzucamy grzanki z bułki, nalewamy zupę i zostawiamy, by ostygła. Przed podaniem można ją pomieszać z tartą bułką, by zgęstniała. Niektórzy przyrządzają do niej ciasto (patrz № 106) z jajek, mąki i cukru, w takim razie grzanki są zbyteczne.
Zielony agrest gotujemy z cukrem i cynamonem w takiej ilości wody, by go ledwie przykrywała. Następnie podług upodobania przecedzamy wszystko przez sito, lub zostawiamy miękkie łupiny i dodajemy tyle roztartej z paru łyżeczkami mąki śmietany (lub pół mleka, pół śmietany), by z agrestu utworzyła się gęsta zupa. Dobre są do niej przyrumienione sucharki. Zamiast śmietany można użyć białego wina z wodą.
Suszony głóg przemywamy, gotujemy w wodzie, odcedzamy i dalej przyrządzamy, jak zupę jabłkową № 156. Tak samo przyrządza się zupę z suszonych wisien, tylko że te ostatnie tłuczemy wpierw w moździerzu razem z pestkami i dopiero później gotujemy i odcedzamy.
Ze śliwek odrzucamy pestki, obmywamy i gotujemy w wodzie aż do miękkości. Później rozcieramy je na sicie,
