Strona:L. M. Montgomery - Ania z Zielonego Wzgórza.djvu/112

mchem, służą nam za fotele, zaś deski, ułożone od drzewa do drzewa, za półki. Ustawiłyśmy na nich nasze serwisy. Rozumie się, że są to same skorupy, ale nic łatwiejszego, jak wyobrazić sobie, że są to całe talerze, półmiski, filiżanki i t. d. Jest między niemi kawałek półmiska z gałązką czerwonych i żółtych kwiatów, coś prześlicznego! Umieściłyśmy go w bawialni. Tam także jest źwierciadło Elfów. Znalazła je Djana za kurnikiem, w swoim podwórzu. Widać przez nie cudne tęcze... maleńkie, różnobarwne... Mama Djany mówi, że szkiełko to pozostało z kryształowej lampy, którą kiedyś mieli. Poetyczniej jednak brzmi, że to Elfy zgubiły je którejś balowej nocy; więc przezwałyśmy je Zwierciadłem Elfów.
 Mateusz przyrzekł nam zrobić stolik. Małą, okrągłą sadzawkę na łące Barrych nazwałyśmy Jasnooką. Nazwę tę przeczytałam w książce, pożyczonej od Djany. Była to prześliczna książka, Marylo. Bohaterka miała pięciu narzeczonych... Ja byłabym zadowolona, gdybym miała jednego, a Maryla? Ona była bardzo piękna i musiała przejść wiele, wiele prób. Mdlała, ilekroć spotykała ją jakaś przykrość. Chciałabym też umieć mdleć! a Maryla? To jest tak romantycznie!... Tylko że ja jestem na to zbyt zdrowa, chociaż jestem chuda. Jednakże zdaje mi się, żem trochę utyła, czy nie? Codziennie rano, wstając, oglądam swe łokcie, aby się przekonać, czy nie mam już dołeczków?...
 Djana dostanie nową sukienkę z krótkiemi rękawami. Włoży ją na naszą wycieczkę. Ach, żeby tylko była pogoda we środę! Zdaje mi się, że nie przeżyłabym zmartwienia, gdyby mi coś stanęło na przeszkodzie i gdybym nie mogła przyjąć udziału w wycieczce. Możebym i przeżyła, ale byłoby to długoletnie zmartwienie. Nie pocieszyłabym się, gdybym nawet miała odbyć sto wycieczek w następnym roku. Nie wynagrodziłyby mi tej jednej! Będziemy pływali łodziami po Jeziorze lśniących wód i będziemy jedli lody śmietankowe! Nigdy jeszcze nie kosztowałam lodów. Djana próbowała opowiedzieć mi, jaki one mają smak, ale lody należą