Strona:La Rochefoucauld-Maksymy i rozważania moralne.djvu/58

Ta strona została uwierzytelniona.
167.

Skąpstwo jest większem przeciwieństwem oszczędności, niż hojność.

168.

Nadzieja, mimo, iż zwodnicza, pomaga nam przynajmniej dojść do końca życia przyjemną drogą.

169.

Gdy lenistwo i obawa utrzymują nas na drodze obowiązku, chwała tego przypada często naszej cnocie.

170.

Trudno ocenić, czy jakieś proste, szczere i uczciwe postępowanie jest wynikiem uczciwości czy rachuby.

171.

Cnoty gubią się w interesie, jak rzeki w morzu.

172.

Jeśli zważymy dobrze rozmaite działania nudy, przekonamy się, iż jest ona częstszą przyczyną zdeptania obowiązków niż interes.

173.

Są rozmaite rodzaje ciekawości: jedna z interesu, aby się dowiedzieć tego, co nam może być użyteczne; druga z ambicji, płynącej znów z chęci wiedzenia tego, czego inni nie znają.

174.[1]

Lepiej jest używać swego rozumu na znoszenie niedoli, które na nas spadły, niż na przewidywanie tych, które się mogą trafić.

175.

Stałość w miłości jest ustawiczną niestałością, która sprawia, iż serce nasze przywiązuje się kolejno do wszystkich zalet kochanej osoby, dając przewagę to tej, to owej;

  1. „Przewidywanie, które nam ciągle każe wyprzedzać wypadki i często przenosi nas tam, dokąd nie dojdziemy, oto prawdziwe źródło naszych niedoli“ (J. J. Rousseau).