tak iż ta stałość jest tylko niestałością utrwaloną i zawartą w tym samym przedmiocie.
Są dwa rodzaje stałości w kochaniu: jeden płynie stąd, iż w osobie, którą kochamy, znajdujemy bez przerwy nowe przyczyny do kochania; drugi stąd, iż czynimy sobie punkt honoru z własnej stałości.
Stałość nie zasługuje ani na naganę, ani na pochwałę; jest jedynie trwałością sympatji i uczuć, której nie można ani sobie odjąć, ani dodać.
Źródłem uroku nowych znajomości jest nietyle znużenie dawnemi, ani przyjemność odmiany, ile przykrość, że nie dość znajdujemy podziwu u tych, którzy nas zanadto znają, i nadzieja, iż znajdziemy go więcej u tych, którzy nas znają mniej.
Skarżymy się niekiedy lekko na naszych przyjaciół, aby usprawiedliwić zgóry naszą lekkość.
Skrucha nasza jest nie tyle żalem za złe, któreśmy uczynili, ile obawą przed tem, które się nam może trafić.
Istnieje niestałość płynąca z płochości umysłu albo z jego słabości, która każe mu przyjmować wszystkie cudze mniemania; istnieje też i druga, bardziej do usprawiedliwienia, płynąca z przesytu.
Przywary wchodzą w skład cnót, jak trucizny w skład lekarstw: rozsądek skupia je i miarkuje, i posługuje się niemi z pożytkiem przeciw niedolom życia.
- ↑ lekkość — légèreté , w znaczeniu: zmienność.
