Strona:La Rochefoucauld-Maksymy i rozważania moralne.djvu/73

Ta strona została uwierzytelniona.
282.

Bywają fałsze, które tak dobrze udają prawdę, iż byłoby omyłką nie dać się im oszukać.

283.

Czasem trzeba nie mniej rozumu aby skorzystać z dobrej rady, co aby poradzić dobrze samemu sobie.

284.

Bywają ludzie źli, którzy byliby mniej niebezpieczni, gdyby nie mieli w sobie nic dobrego.

285.

Wielkoduszności starczy za określenie jej miano; mimo to, możnaby rzec, że to jest zdrowy rozum pychy i najszlachetniejsza droga do zdobycia pochwał.

286.

Nie pokocha się drugi raz osoby, którą się naprawdę przestało kochać.

287.

Nietyle bogactwo umysłu pozwala nam znajdować kilka dróg w tej samej sprawie, ile niedostatek sądu, który każe się nam chwytać wszystkiego co się nastręczy wyobraźni i nie pozwala rozpoznać odrazu co jest najlepsze.

288.

Istnieją sprawy i choroby, które, w pewnym okresie, jątrzą się od lekarstw; cała mądrość w tem, aby poznać kiedy nie pora ich użyć.

289.

Udana prostota jest delikatnem szalbierstwem.

290.[1]

Więcej bywa wad charakteru niż rozumu.

291.

Wartość ludzi ma swoje pory, jak owoce.

  1. charakteru, rozumu — w oryg. humeur i esprit.