Są wady, z których rodzą się wielkie talenty.
Nigdy nie pragniemy gorąco tego, czego pragniemy jedynie z rozsądku.
Wszystkie nasze przymioty, tak dobre jak złe, są niepewne i wątpliwe, i prawie wszystkie są na łasce okoliczności.
W pierwszej miłości, kobiety kochają kochanka; w następnych, miłość.
Duma, jak inne namiętności, ma swoje dziwactwa; wstydzimy się przyznać że jesteśmy zazdrośni, a szczycimy się, żeśmy byli lub jesteśmy zdolni być zazdrośni.
Jakkolwiek rzadką jest prawdziwa miłość, nie tak rzadką jeszcze jak prawdziwa przyjaźń.
Mało jest kobiet, których wartość trwałaby dłużej niż ich uroda.
Chęć budzenia współczucia lub podziwu jest często głównem źródłem naszego wylania.
Zawiść nasza trwa zawsze dłużej, niż szczęście tych którym zazdrościmy.
Ta sama siła duszy, która każe się opierać miłości, czyni ją także gwałtowną i trwałą; ludzie słabi, wciąż kołysani namiętnościami, rzadko mają je naprawdę w sobie.
Wyobraźnia nie umiałaby wymyślić tyle rozmaitych sprzeczności, ile ich jest z natury w sercu człowieka.
