Tylko ludzie silni mogą posiadać prawdziwą słodycz; to co wydaje się słodyczą, to zazwyczaj jedynie słabość, która łacno kwaśnieje.
Nieśmiałość, to wada, którą niebezpiecznie jest wytykać komuś, kogo chcemy z niej uleczyć.
Nic rzadszego nad prawdziwą dobroć: nawet u tych, którzy sądzą że ją posiadają, jest to zazwyczaj jedynie uprzejmość lub słabość.
Umysł przywiązuje się z lenistwa i z nałogu do tego, co mu jest łatwe lub miłe: nawyk ten zakreśla zawsze granice naszej wiedzy, i nikt nigdy nie zadał sobie trudu aby ją rozszerzyć i aby doprowadzić swój umysł tak daleko jak daleko może zajść.
Bardziej obmawiamy z próżności niż przez złośliwość.
Kiedy serce nasze ożywiają jeszcze resztki miłości, skłonniejsi jesteśmy do nowego uczucia, niż kiedy jesteśmy zupełnie uleczeni.
Ci, co zaznali wielkich namiętności, są całe życie szczęśliwi i nieszczęśliwi że się z nich wyleczyli.
Więcej jest jeszcze ludzi wolnych od samolubstwa niż od zawiści.
