W erze Bummei (1469—1486) żył młody szlachcic, nazwiskiem Tomotada, który był w służbie Hatakejama Joszimune, pana Noto. Tomotada pochodził z Iczidzen, jednakże w młodym wieku został przyjęty, jako paź, na dwór daimja Noto, gdzie się pod okiem tego księcia wychował i wykształcił, szczególnie w rzemiośle wojennem. Wyrósłszy na mężczyznę, okazał się i człowiekiem wykształconym i dobrym żołnierzem, tak, że w dalszym ciągu cieszył się względami swego księcia. Obdarzony miłym charakterem, dworską zręcznością i ujmującą powierzchownością, był podziwiany i bardzo lubiany przez swych kolegów. Kiedy Tomodata miał około dwudziestu lat, został wysłany z tajnem zleceniem do Hosokawa Masamoto, wielkiego daimja Kijoto, krewnego Hatakejamy Joszimune. Ponieważ kazano mu jechać przez Iczidzeu, młody człowiek poprosił o pozwolenie odwiedzenia swej owdowiałej matki, które też otrzymał.
Kiedy ruszył w drogę, była właśnie najzimniejsza pora roku. Cały kraj znajdował się pod śniegiem, a rycerz, mimo, iż miał dzielnego wierzchowca, powoli tylko mógł się posuwać naprzód. Droga, którą jechał, wiodła przez okolicę górską, gdzie osady
