Ta strona została uwierzytelniona.
XXII.
Trzydzieści szprych wbij w piastę: toczyć się sposobna;
Trzydzieści szprych ci na nic, gdy brane z osobna.
Masz wóz, gdy zwiążesz koła, oś i wasąg społem;
Nic ci po tych jest rzeczach, gdy koło nie z kołem.
Ten tylko, kto jednoczyć umie, umie użyć:
Na nic ci rzecz, gdy nie wiesz, do czego ma służyć.
Związuj, związuj i jednaj, co jest w rozprzężeniu.
Służ tej myśli, że wszystko jest nam ku służeniu.
Posiadać rzecz, by chciwie do siebie ją tulić;
By ją na cztery spusty zamknąć, oszkatulić,
Aby świata boże go nie ujrzała wprędce:
Zaiste, nie tak sobie poczynają mędrce.
Oni sobie najlepiej tem rzecz upodwładnią,
Że umieli ją stworzyć i wznieść się po nad nią.
