Strona:Laozi-Tao.djvu/39

Ta strona została uwierzytelniona.
XXXIII.

Każdy nad ludźmi chce pozyskać władzę,
Lecz wyznać musi: wszystkim nie poradzę.
Najsilniejszego zawsze ktoś zwycięży:
Panuj nad sobą, gdyż to jest najciężej.

W odmęcie życia, na ziemskim padole,
Zawsze ktoś w górze i zawsze ktoś w dole:
Gdy jedni syci, za to drudzy poszczą;
Gdy ci w dostatkach, tamci im zazdroszczą.
 
Mędrzec od zgiełku życia się oddala.
Wszystko jest piękne — mówi — ale zdala:
Wszystkie wielkości, wyżyny i szczyty;

Wszystkie honory, godności, zaszczyty;
Wszystko. co tylko ludzkiem szczęściem zwiecie,
Porzuca wszystko a wszystko na świecie.