Ta strona została uwierzytelniona.
LI.
Można szczęśliwym być tu na ziemi,
Wszechsamowładnym jakim pół‑bogiem. —
Żyć w upojeniu swych zachceń błogiem
Tak, aby nigdy nie wyrzec: źle mi.
Można, nie walcząc z żadnym nałogiem
Restrykcjami hamującemi,
Nie pragnąc świętej władzy nad niemi,
Żyć tak, by trosk się nie ukłóć głogiem.
Lecz stokroć lepiej myślą ulatać
Z tych nizin, złud omglonych tumanem;
Lepiej się z szczęścia rozstać łachmanem,
Który tak często trzeba tu łatać;
Lepiej do nieba wrót zakołatać:
Lepiej żyć życiem tam nie kłamanem.
