Ta strona została uwierzytelniona.
I.
To, co nieistność w byt ten przemienia,
A czego zmienny czas się nie imie;
To, z czego wszelkie pochodzi imię:
Samo żadnego nie ma imienia.
To wszechpotęgi dobro olbrzymie,
Samo wyzbyte z wszelkiego mienia;
Oto jest prawda, godna umienia,
A która w sercu twem niech się przyjmie:
TAO — to droga pośród ciemności,
Opromieniona tchem świetlaności;
TAO — to ducha najgłębsze bezdno;
TAO — to łącznik z przestrzenią gwiezdną;
W TAO się wszelka istność poczyna,
Zeń czyn, a ono jest — Bezprzyczyna.
