Ta strona została uwierzytelniona.
LXXII.
Mędrzec, by z drogi swojej nie zboczyć,
Zamiast się mnożyć, woli jednoczyć.
Nad ilość, wielką niepoliczenie,
W jedności większe widzi znaczenie.
Uważ największe liczebnie dzieła:
Z jedności ich się budowa wszczęła.
Nic, że jesteśmy drobną gromadką,
Jeżeli jedność jest naszą matką.
Tak jak zło dobru, tak wielość rzeczy
Jednej istocie rdzennej ich przeczy.
Chociażby była najbardziej przednią,
Rzecz uiszczona nie jest tą Jednią,
W której się mieści najmniejszy listek
W pierwozamiarze, — w której świat wszystek.
