Ta strona została uwierzytelniona.
LXXVI.
Jest owoc słodki z nasieniem cierpkiem,
I bywa korzyść łączna z uszczerbkiem.
Cnotę masz w grzechu, grzech znajdziesz w cnocie:
Tak wszystko żyje w jednej wspólnocie.
Ocean w splotach swoich ma lądy,
A nim powietrzne kołyszą prądy;
Powietrze niebios tchem swoim sięga:
Tak się w jedności z rzeczą rzecz sprzęga.
Najwyższa góra, najgłębszy z dołów —
To jedność, z dwóch się wiążąca połów.
Czy się zaczyna co, czy się kończy —
Wszystko się zwiera, wszystko się łączy.
Kres wiedzy gdzież jest? Jest w czemś bezwiednem,
A razem są — nieskończenie jednem.
