Strona:Leśny karzełek.djvu/21

Ta strona została uwierzytelniona.
—   19   —

Chciała znów karzełkowi podziękować, ale nie było go nigdzie, tylko wkrótce wszedł król i obrzuciwszy wzrokiem komnatę stanął takim ogromem złota zdumiony i łaskawie odezwał się do dziewczyny, aby zeszła co zjeść i przespała się należycie.