Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/102

 — Jest silny.
 — Bardzo silny. Nie sądzę, czy istniał kiedy, lub czy istnieje jemu podobny detektyw. Tylko... że mam pewną przewagę nad nim — tę, że on atakuje a ja się bronię. Moja rola łatwiejsza. Prócz tego...
 Uśmiechnął się nieznacznie, kończąc swe zdanie:
 — Prócz tego znam jego sposób walki, a on nie zna mojego. I chowam dla niego sztuczki, które go zmuszą do zastanowienia się.
 Lekko bębnił palcem po stole i tonem pełnym zadowolenia mówił:
 — Arsen Lupin przeciwko Sherlockowi Holmesowi... Francya przeciw Anglii... Nareszcie Trafalgar będzie pomszczony!... Ah! biedaczysko nie przypuszcza, żem ja przygotowany... A Lupin uprzedzony...
 Nagle urwał krztusząc się napadem kaszlu i ukrył twarz w serwecie, jakby się czem zachłysnął.
 — Okruszka chleba? — zapytałem. — Popij trochę wody.
 — Nie, to nie to — wyrzekł głosem stłumionym.