Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/234

 — Kiedy Ganimard pana ujmie, będzie skończone. Już pana nie wypuszczą.
 — Kto wie!
 — Słuchaj pan, to szaleństwo! Wszystkie te wyjścia zajęte.
 — Jeszcze jedno pozostaje.
 — Jakie?
 — To, które ja obiorę.
 — Słowo! Pańskie aresztowanie może być uważane za dokonane.
 — Ono niem nie jest.
 — Więc?
 — Więc zachowuję sobie niebieski dyament.
 Holmes wyjął zegarek.
 — Jest trzecia za dziesięć. O trzeciej wzywam Ganimarda.
 — Więc mamy przed sobą dziesięć minut jeszcze na pogawędkę. Korzystajmy z niej, panie Holmes i aby zaspokoić ciekawość, która mnie pożera, powiedz pan, jak pan dostał adres i moje nazwisko Feliksa Davey?
 Bacznie strzegąc Lupina, którego dobry humor go niepokoił, Holmes chętnie się zgodził na to wyjaśnienie, pochlebiające jego miłości własnej.