Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/236

 — Wydał pan rozkaz kapitanowi, aby przybył do Southampton nie wcześniej, jak o pierwszej w nocy. Wylądowano o północy. Więc mogłem siąść na statek do Hawru.
 — Czyżby kapitan mnie zdradził? To niemożliwe.
 — On pana nie zdradził.
 — A więc?
 — To jego zegarek...
 — Tak jego zegarek, który posunąłem o godzinę.
 — Jakim sposobem?
 — Jak zwykle, jak się posuwa zegarek, pokręcając sprężynę. Rozmawialiśmy, siedząc obok siebie, opowiadałem mu najciekawsze anegdotki. Dalibóg, nie spostrzegł nic.
 — Brawo! brawo! śliczny pomysł! będę pamiętał. Ale zegar ścienny w jego kabinie?
 — Ah! zegar ścienny! Z nim było trudniej, bo miałem nogi związane, ale majtek, który mnie strzegł w czasie nieobecności kapitana, chętnie się zgodził pomódz w pracy skazówce.
 — On? Więc tak, on się zgodził?...
 — Oo! Nie rozumiał zupełnie doniosłości swego czynu! Powiedziałem mu, że za