Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/28

 I tak jakimkolwiek śladem podążono, aby wydostać się z tych ciemności, wpadano w nowe ciemności, w nowe zagadki.
 Pan Gerbois nie był w mocy wytrzymać walki, która się dlań rozpoczęła tak nieszczęśliwie. Niepocieszony po zniknięciu córki, złożył broń.
 Maleńka wzmianka zjawiła się w “Echo de France”, a ci, którzy ją odczytali, uznali jego poddanie się za jasne i proste — bez wszelkiej myśli ukrytej.
 Było to zwycięstwo po ukończonej wojnie, trwającej cztery doby.
 W dwa dni później pan Gerbois przebiegł dziedziniec gmachu Banku Ziemskiego. Wprowadzony do Dyrektora, podał mu numer 514 seryi 23. Dyrektor podskoczył.
 — Ah! więc pan go ma! oddano go panu?
 — Zawieruszyłem go, a teraz oto jest, odrzekł pan Gerbois.
 — Jednakże pan utrzymywał... była kwestya...
 — Wszystko to opowiadania i nieprawda.
 — W każdym razie trzeba by nam jakiegoś dowodu na poparcie.