Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/286

wychodziły na werendę ogrodową. Przez oszklone drzwi widzieli dwie sylwetki w tem samem miejscu.
 — To ciekawe — rzekł Holmes — zdaje mi się, że słyszę szmer w domu.
 — W domu? Niemożebne. Wszyscy śpią.
 — Posłuchaj jednak...
 W tej chwili lekki świst dał się słyszeć od strony sztachetów, jednocześnie spostrzegli niewyraźny snop światła, jak gdyby wychodzącego z domu.
 — Baronostwo musieli u siebie zaświecić — szepnął Holmes. — To ich pokój jest ponad naszym.
 — To pewnie ich słyszeliśmy — rzekł Wilson.
 — Może oni właśnie obserwują sztachety.
 Po raz drugi świst jeszcze ostrożniejszy.
 — Nie rozumiem, nie rozumiem — rzekł Holmes podrażniony.
 — I ja tak samo — wyznał Wilson.
 Holmes przekręcił klucz we drzwiach, podniósł zatrzask i lekko otworzył drzwi.