Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/295

im notesie w porządku, jaki zajmowały i otrzymał rezultat następujący:
 CDEHIOPWŹ — 237.
 — Hm! — mruknął — narazie niewiele to znaczy. Możeby można, rozstawiając te litery inaczej, utworzyć z nich jedno, dwa czy trzy słowa całkowite?
 Napróżno usiłował. Jedyne rozwiązanie cisnęło mu się wciąż pod ołówek i wydało mu się wreszcie właściwem, bo ono odpowiadało logice faktów i zgadzało się z ogółem okoliczności.
 Ponieważ stronica alfabetu zawierała każdą literę raz jeden tylko powtórzoną, było więc pewne, że miał przed sobą wyrazy niekompletne, że następnie te wyrazy zostały dopełnione literami z innych stronic wyciętemi. W takim razie zagadka tak się przedstawiała:
 ODPWIEŹCH, 237.
 Pierwszy wyraz był jasny: odpowiedź. D i O brakuje, bo te litery były już raz użyte, więc nie było ich już w alfabecie. Co do drugiego wyrazu niedokończonego, niewątpliwie tworzył on wraz z liczbą 237 adres, który dawał wysyłający do adresata listu.