Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/298

 — A teraz?
 — Od chwili powrotu chciała zaraz zająć miejsce przy łóżku pańskiego przyjaciela. Ma wszelkie zalety szarytki... łagodna, uprzedzająca... Pan Wilson jest zachwycony jej opieką.
 — Ah! — zawołał Holmes, który zupełnie zapomniał dowiadywać się o zdrowie starego towarzysza. Po chwili namysłu zapytał:
 — A w niedzielę rano czy wychodziła?
 — Nazajutrz po kradzieży?
 — Tak.
 Baron wezwał żonę i z kolei jej zadał pytanie.
 — Panna Alicya wychodziła, jak zwykle, z dziećmi na mszę o godzinie jedenastej.
 — Ale przedtem?
 — Przedtem? Nie. Albo może... ale byłam tak wzruszoną tą kradzieżą!... Jednak owszem, przypominam sobie, że prosiła mnie wprzeddzień wypadku o pozwolenie wyjścia w niedzielę rano... chciała widzieć się z kuzynką, bawiącą w przejeździe w Paryżu, zdaje się... Ale nie przypuszczam, aby ją pan posądzał?...