Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/42

przyjąć nie chce od Arsena Lupin! Otóż, co to znaczy mieć złą opinię... westchnął.
 Wyciągnął pięćdziesiąt tysięcy franków do profesora:
 — Panie, na pamiątkę naszego szczęśliwego spotkania, pozwoli mi pan złożyć sobie to, jako dar ślubny dla panny Zuzanny.
 Pan Gerbois chwycił spiesznie banknoty, ale zaoponował:
 — Moja córka nie idzie za mąż.
 — Nie pójdzie, jeśli pan jej odmówi pozwolenia, ale pragnie wyjść za mąż.
 — Co pan o tem wiedzieć może?
 — Wiem, że młode dziewczyny marzą często bez przyzwolenia swych ojczulków. Szczęściem, że trafia się czasem dobry geniusz, któremu na imię Arsen Lupin i ten w głębi biureczek odnajduje tajemnice tych serc prześlicznych.
 — Czy pan nic więcej tam nie znalazł? Wyznaję, że jestem mocno ciekawy wiedzieć czemu ten sprzęt stał się przedmiotem pańskich starań?
 — Racya historyczna, szanowny panie. Mimo pańskiego przekonania, panie Gerbois, nie zawierało ono innego skarbu, jak bilet loteryjny — o czem ja nie wiedziałem