Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/53

 — A gdzie pan chce, aby byli? Muszą być gdzieś jednak. To są istoty, jak pan i ja z ciała i kości. Takie istoty nie odlatują z dymem.
 — Nie, ale wychodzą jednakże.
 — Którędy? którędy? Dom otoczony! ajenci są na dachu.
 — A dom sąsiedni?
 — Niema z nim komunikacyi.
 — A mieszkania innych pięter?
 — Znam wszystkich lokatorów: nie widzieli nikogo... nie słyszeli nikogo...
 — Czyś pan pewien, że znasz wszystkich?
 — Wszystkich! Odźwierny za nich odpowiada. Zresztą dla większego bezpieczeństwa postawiłem po jednym człowieku w każdem z tych mieszkań.
 — Trzeba jednak ich ująć.
 — Właśnie to mówię, właśnie to samo... Trzeba, i to się stanie, bo są tu oboje... nie mogą tu nie być! Bądź pan spokojny, jeśli nie dziś wieczorem, to jutro... Tu będę nocował... Tu zanocuję!...