Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/94

Gerbois rozmawiali żywo. Wreszcie hrabia zbliżył się do inspektora i rzekł:
 — Z tego wszystkiego wypływa, drogi panie, że nie posunęliśmy się wcale naprzód.
 — Przepraszam. Moje wywiady ustaliły, że jasnowłosa dama jest bohaterką niezaprzeczoną tych wypadków i że kieruje nią Lupin. To krok ogromny.
 — Który na nic się nie przydał. Zagadka jest może więcej jeszcze ciemna. Jasnowłosa dama zabija, by skraść niebieski dyament, a nie kradnie go. Kradnie go wreszcie, — aby go się znów pozbyć na korzyść kogo innego.
 — Nic na to nie pomogę.
 — Zapewne, ale może kto inny by pomógł...
 — Co pan chce przez to powiedzieć?
 Hrabia zawahał się, ale hrabina się wmieszała i rzekła wyraźnie:
 — Jest człowiek, jedyny po panu — według mnie — który będzie zdolny zwyciężyć Lupina i udaremnić jego wybiegi. Panie Ganimard, czy będzie panu bardzo niemiło, jeśli wezwiemy pomocy Sherlocka Holmesa?
 Zmieszał się.